IN LOVE WITH... YOUR BODY
Zelfvertrouwen
In jouw Kracht staan
Eigenwaarde
Jezelf op Waarde schatten
Zelfliefde
Houden van Jezelf
FONNY VERTELD
“Zelfafwijzing”
Jaren heb ik het gedaan, in meer of mindere mate, mezelf afwijzen. Afwijzen op wie ik van nature ben en afwijzen op mijn lichaam. Zelfafwijzing is het tegenovergestelde van zelfliefde. Ik dacht vaak negatief over mezelf. Ik wees mezelf af op voelen, afwijzing en het niet kunnen voelen van grenzen, afwijzen op mijn spiegelbeeld.
In mijn jonge jeugd was ik blij met wie ik was en hoe ik er uit zag. Ik zat lekker in mijn lijf en bewoon me vrij door het leven. Rond mijn 6e jaar was er een moment van afwijzing door mijn moeder op mijn gevoeligheid en helder weten.
Ik betrok de afwijzing op mezelf. Was ik niet goed zoals ik was? Er was angst in mij, de angst om liefde van mijn moeder te verliezen.
Op de middelbare school werd de afwijzing meer waarneembaar. Mijn meisjeslijf veranderde in een vrouw. Het voelde onveilig. Ik kon er met niemand over praten en een voorbeeld ontbrak.
Er was om mij heen nogal wat gedoe over uiterlijkheden. Uiterlijk volgens “de norm” van media en kerk werd belangrijk. Voldeed je daar niet dan werd je uitgelachen en uitgesloten. Hard en onveilig.
Waar ik van hield en wie ik in essentie was lag niet in lijn met die allesbepalende en geldende norm. Het vrij zijn met mijn lijf en mezelf verdween. Dat wat ik voelde leek niet meer te kloppen. De verbinding met mezelf werd steeds minder en het zuiver voelen en weten verdween. Schaamte over mijn lijf groeide gestaag.
Het niet meer verbonden zijn met mezelf zorgde ook voor niet meer verbonden kunnen zijn met partners en bijvoorbeeld voeding. Ik wist niet meer hoe ik moest houden van mezelf. Laat staan van een ander. Een gezonde relatie met eten lukte niet. Ik voelde me leeg en was hongerig. Hongerig naar verbinding die ik onbewust kwijt was geraakt. En ik stelde mijn buitenwereld verantwoordelijk voor het vervullen van die leegte. Ik werd hard en streng voor mezelf en anderen.
Het koste enorm veel kracht en energie, ook al ging het voor een groot deel onbewust. Mijn lijf liet allergieën zien. Duidelijke signalen om weer te leren voelen.
Sinds een paar jaar is mijn gevoel terug en daarmee ook de eerste stappen naar opnieuw verbinden met mezelf. Het voelen en verbinden is prachtig maar het voelt ook onwennig, bloot en kwetsbaar.
Ik neem ieder signaal, iedere tinteling en stroming van energie waar in mijn lichaam. Ik ervaar verwondering.
Ik verzorg mijn innerlijk en uiterlijk met aandacht en zorgvuldigheid. Kies vanuit verbinding voor wat voor mij het meest passend is. Ook in relaties. Ik ervaar meer stevigheid en heel veel liefde. Vanuit het mezelf liefhebben kan ik ook de ander liefhebben. Steeds meer onvoorwaardelijk. En beoefen overgave. Ik geniet van voeding en kan weer waarnemen wat het met mijn lijf doet. Zonder oordeel.
DAISY VERTELD
“Zelfafwijzing”
Vanaf mijn 15e ben ik bezig geweest met afvallen, alle diëten hebben de revue wel gepasseerd. Ik vond mijn buik te dik, mijn borsten te groot en mijn gezicht te bol. En dat wilde ik niet. Ik viel vaak wel af alleen was het nooit goed genoeg. Daarna kwam ik weer aan, met diepe teleurstelling en zelfafwijzing tot gevolg.
Een diep verlangen dat ik een slanke buik en lijf en een smaller gezicht wilde huisde in mij. Mijn buik heb ik het meest afgewezen, verwaarloosd, genegeerd en verafschuwt. Alsof het niet mijn buik was!
In de zomervakanties ging ik liever op het terras werken bij een strandpaviljoen dan dat ik in een bikini op het strand ging liggen.
De onzekerheid over en (zelf)afwijzing van mijn lijf heeft zeker ook gevolgen gehad voor mijn relaties. Vanuit die onzekerheid was ik op zoek naar bevestiging en goedkeuring over mijn lijf. Dit zorgde voor een vreemde dynamiek tussen mij en mannen. Naakt zijn vol zelfvertrouwen was een ‘ver van mijn bed’ show. Wat ook weer gevolgen had in de intimiteit met mezelf en de ander.
Dit alles kon ik heel goed verbloemen met grappen en grollen en een hoge muur om mij heen op te trekken. Zodat ik met geen mogelijkheid gekwetst kon worden. Die muur stond niet alleen om mij heen, die had ik ook in mezelf opgebouwd.
Wanneer ik nu foto’s van vroeger bekijk dan begrijp ik er niets van, ik zag er toch goed uit? Alleen weet ik nog precies hoe ik mij diep vanbinnen voelde op die foto’s.
Nu 3 jaar lang een flinke transformatie te zijn doorgegaan en transformatie werk gedaan te hebben, vooral op de afwijzing van mijn buik, is dit allemaal echt verleden tijd.
Ik voel mij vrij in en verbonden met mijn lijf. Wat ook voor meer verbinding zorgt met anderen. Mijn diepste verlangen om mezelf en mijn lijf mooi te vinden, te accepteren en ermee te verbinden is werkelijkheid geworden.
Dit gun ik echt iedereen en ik ben het levende bewijs dat het mogelijk is!
